Ρητά από τον «Αρχαγόρα τον Μεγίστειο»

1. «Ο γενναίος υποκλίθηκε όταν είδε την αυτοθυσία του ερωτευμένου…» 

2. «Ό δίνων, πάντα ἔχων»

3. «Από τους καλύτερους γρίφους είναι εκείνοι που φαινομενικά δε λύνονται ποτέ κι εκείνοι που φαινομενικά λύνονται πάντα…» 

4. «ο Γρίφος ελύθη». 

5. «η Ζωή μας, η ύπαρξη μας, είναι ένας Γρίφος».

6. «Αν έισαι Ελληνολογοφοβικός, τοτε είσαι και παράδοξο»

7. «ΘΕΛΩ ΔΙΨΑ ΓΙΑ ΝΑ ΞΥΠΝΑΩ ΣΟΦΟΣ» (τι το ιδιαίτερο έχει αυτή η φράση;)

8. «Κάθε πρόβλημα έχει λύση. Και αντιστρόφως.»

9. «Το παράδοξο είναι το λογικό μεταμφιεσμένο σε άτοπο»

10. «Η λογική είναι μια αποτυχημένη εφεύρεση που είχε ως σκοπό να ελέγξει τα συναισθήματα»

11. «Πύρρειος Αγάπη».

12. «Το νόημα της ζωής είναι να ψάχνεις το νόημα της ζωής…».

13. «Ο άνθρωπος είναι ένα τίποτα με ένα μυαλό που περιέχει τα πάντα».

14. «Η Δημιουργικότητα είναι το Άπειρο ντυμένο με τα πιο λαμπερά ρούχα».

15. «Η ζωή είναι ένας λαβύρινθος γεμάτος παράδοξα αινίγματα και σπαζοκεφαλικούς γρίφους».

16. «Ένας γρίφος είναι χίλιες εικόνες».

17. «Ο Γρίφος, η Σπαζοκεφαλιά, και το Αίνιγμα, όταν είδαν την Πανδώρα να βγαίνει από το Λαβύρινθο κρατώντας το Γόρδιο Δεσμό, ανακατεύτηκε το Οστομάχιον τους».

18. «Τέλειο, Τελειότερο, Μαθηματικά»

19. «Το Σύμπαν είναι Αινιγματικό, και τα Αινίγματα είναι Συμπαντικά»

20. «Όταν ένα πρόβλημα δεν έχει πια μια φαινομενικά λογική λύση, υπάρχει ακόμη ένας τρόπος με τον οποίο μπορεί να αντιμετωπισθεί: ο λάθος τρόπος!»

21. «Όταν κάποιοι φίλοι του Κάλχα τον ρώτησαν αν υπήρχε τρόπος να μαντέψει τις σκέψεις των γυναικών, εκείνος απάντησε: “Κανείς δεν μπορεί να μαντέψει τι πρόκειται να συμβεί όταν ο κεραυνός του Δία συγκρούεται με την τρίαινα του Ποσειδώνα.»

22. «Η Νοημοσύνη είναι το Άθροισμα της Γνώσης και της Εμπειρίας, ενώ το Γινόμενό τους είναι η Δημιουργικότητα»

23. «Σας συμβουλεύω να μην ακολουθείτε τις συμβουλές μου».

24. «Γιατί να ρωτήσω;».

25. ΚΑΣΤ + ΕΛΛΟ = ΡΙΖΟ, όπου ΚΑΣΤ = 1940 (βρείτε τη μοναδική λύση αν κάθε γραμμα αντιπροσωπεύει έναν μονοψήφιο αριθμό)

26. «Σαν εις ην σώων μετά τα κώνεια και ενώ κατατέμνω ως νησί ένας…» (καρκινικό αίνιγμα)

ΑΝΑΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟΙ:

Καστελλόριζο = Ζεστό Κοράλλι

Ορκιζόμαστε Ελλάς = Καστελλόριζο Εμάς

Κουπιά Καστελλόριζο = Πολύ Ζεστό Καλοκαίρι

Ποιήματα-Γρίφοι της Ελένης Βαρβαγιάννη,
που έστελνε στα «Καστελλοριζιακά Νέα» τη δεκαετία του 60. 

Καστελλοριζιακά Νέα, Ιανουάριος 1969:

1. Στον ουρανό το θηλυκό μου, 
λαχανικό το ουδέτερο μου. 
Τι είναι; (Σελήνη, Σέλινον)

2. Αν και μια λέξις είμαι,
δυο πράγματα σημαίνω.
Είμαι μέγα κράτος,
μα κι΄αν με πάρεις,
σε πικραίνω. 
Τι είναι; (Κίνα)

3. Νήσος του Αιγαίου το θηλυκό μου, 
εύοσμο άνθος το ουδέτερο μου. 
Τι είναι; (Ρόδος – Ρόδον)

4. Το πρώτον μου νησάκι, 
το δεύτερο μου συ, 
το τρίτο μου φωτίζει, 
το όλον μου πουλί. 
Τι είναι; (Κως, συ, φως = Κόσσυφος)

5. Είμαι ιατρός υδραίος
και την όψιν απεχθής, 
κι όταν είμαι διψασμένος, 
ιατρεύω ασθενείς. 
Τι είναι; (Βδέλλα)

6. Εαν εις ίον προσθέσεις ία,
με ευρίσκεις στην Ασία. 
Τι είναι; (Ιωνία)

7. Τον παπά ευθύς αφήνω
και φυτόν που τρως θα γίνω, 
αν εμπρός εις το κεφάλι
κεφαλήν μου θέσεις άλλη.
Τι είναι; (Ράσον – Πράσον)

Καστελλοριζιακά Νέα, Φεβρουάριος 1969:

8. Στον τοίχο με εκρέμασαν
ως καταδικασμένον
και η καρδία μου χτυπά
ωσάν των φοβισμένων,
το άψυχον μου πρόσωπον
συχνά πυκνά κοιτάζουν, 
οι μαθηταί, οι δουλευταί,
και όσοι κοπιάζουν.
Τι είναι; (Ωρολόγιον)

9. Το πρώτο μου είναι πρόθεσις
το δεύτερο μου πόλις, 
το όλον μου δε μισητόν 
της οικουμένης όλης.
Τι είναι; (Δια-Βόλος = Διάβολος)

10. Μυστήριον το αίνιγμα, 
μυστήριον κ’ η λύσις,
μυστήριο σου εξηγώ, 
αν μ’ αναγραμματίσης.
Τι είναι; (Γάμος – Μάγος)

Αινίγματα που υπάρχουν στο βιβλίο-Βίβλος «Ο Λαϊκός Πολιτισμός του Καστελλορίζου», του εκπληκτικού Ιωάννη Χατζηφώτη. Όπως δηλώνει, αν και μερικά αποτελούν παραλλαγές από γνωστά αινίγματα, αυτό δε μειώνει την αξία τους: 

1. Είσεν ένα τσακανάτσι μπογιάν
τσ’ εμπογιάτιζεβ βούλλον τον κόσμον·
αν ηξέρεις έντα’ναι. (Ο ήλιος)

2. Είσε μιαρ ροδατσινιάν τσ’ έκανερ ροδάτσινα·
την ημέρα τάχανεν τσαι την νύχταν τάβρισκε
(Η νύχτα και τ’αστέρια)

3. Που πάνω ‘που το δώμα μας
κρομμύδια σκορπισμένα. (Τ’ αστέρια)

4. Είσεν ένα πραμματάτσιν 
τσαι κάτω πηαίνεν
τσαι πάνω δεν ενήαιννε. (Ο ποταμός)

5. Δυό καλές γειτόνισσες
Καστελλοριζιώτισσες
σ’ έναμ πλουμίν πλουμίζουσιν 
τσαι μιά την άλληδ δεθ θωρεί. (Τα μάτια)

6. Είσεν έναν πραμματάτσιν·
τσ’ ε αρκόντοι κρύβγουν το
τσ’ ε φτωχοί ρίβγουν το. (Η μύξα)

7. Ανάμεσα σε δυό κρεμμούς
μούγκρος εμουγκράνισε. (Η πορδή)

8. Πέντε δέκα κουαλούν
τα σφυριά σφυροκοπούν,
ε τσυρά Μαρού σαρώννει
τσ’ ε τσυρά Μαριά μαζώννει. (Το να τρώς)

9. Άσπρος κάμπος, μαύρος σπόρος
με τη γλώσσαν τοθ θερίζουν. (τα γράμματα)

10. Κάθεται μαυρόκωλος
χορεύγει κοτσινόκωλος. (Ο πιδιακός). 

11. Είσεν έναν πραμματάτσιν·
τσαι το τσεφάλιν του το χοντρόν
εχωρούσεν εις την τρύπαν
τσ’ εν ουρά του ε λιανή
δεν εχωρούσεν. (Το κουτάλι)

12. Μια καμήλα φορτωμένη
μπαίνει μέσα σ’έναχ χάνι,
τσ’ απατή της εχωρούσεν
τσ’ εν ουρά της δεν εχώριε. (Το κουτάλι γεμάτο φαγητό)

13. Το φίδιν τρώει θάλασσαν, 
τσ’ ε θάλασσα το φίδι
τσαι στου φιδιού το εμυαλόν
καράβι τριϋλλίζει. (Το λυχνάρι)

14. Κότσινος τσαι μαλλιαρός
για τον κώλοσ σου καλός. (Ο σετσετές)

15. Εβώ χτυπώ τοτ ταχταλήν
τσ’ ετ ταχταλής τον κώλον του. (Το κόσκινο)

16. Είσεν έναν πραμματάτσιν
τσαι βούλος ε κόσμος εφιλούσεν το. (Το λαγήνι) 

17. Τσουκάλλι σιλιοτρύπητο
ψήννει κηργιάς ανήψητο. (Η δαχτυλήθρα)

18. Μακρύς μακρύς καλέερος
τσαι πίττα τσεφαλή του. (Το φτυάρι)

19. Είσεν έναμ πραμματάτσιν·
τσ’ άμμα το’πιανεν ε μάννα του
έλιωννεν. (Το αλάτι στη θάλασσα)

20. Σίλιες φοροσιές φορεί
τσαι τον κωλόν του θωρεί.
Πάνω στα όρη στα βουνά
κάθεται θειά σου Εμινά·
εξηνταδυό βρακιά φορά
τσ’ ε κώλος της κρυώννει. (Το λάχανο)

21. Γούρνα μου πελετσητή, 
μαρμαρένη τσαι συτή, 
τσαι με τα πολλά ψαράτσια
τσαι με τον κρυόν νερό. (Το καρπούζι)

22. Ε θειά σου Έλενα
τσ’ ε θειά σου Ελενούσα, 
στον αέρα πέτεται,
στον κάμπανον πουλιέται
τσαι με τα κοκκαλάτσα της
πέφτει τσαι λειτουργιέται. (Η ελιά)

23. Είσεν έναν πραμματάτσιν
τσ’ έτρωεν απού την τσοιλιάν
τσ’ έχεζεν απού τη ράση. (Το ρόκανον)

24. Σιλιότρυπο, σιλιόκομπο
σίλια τσ’ αν πεις, τσ’ αν τώβρεις. (Το δίχτυ)

25. Δαχτυλίδιν πυργωτόν,
πυργωτόν καμαρωτόν, 
αφ’ τον πύργον έπεσεν, 
καθόλου δεν ερράισε. (Το φίδι)

26. Τέσσαρα τράκκα τράκκα
δύο τύρι τύρι
τσ’ ένα μυιαστήριν 
αν ηξέρεις έντα’ ναι. (Το γαϊδούρι)

27. Ουρανός τσαι γη καζάνι
κόττας πόδια, φιδιού τσεφάλι. (Η χελώνα)

28. Το εξάποδον πουλλίν
κάμνει γάλας τσαι τερί. (Η μέλισσα)

29. Λεοντάριγ γεννιέται απ’ άσπρην πέτρα·
σαθ θα πουρπατήξει, τρέμει, 
σαθ θα φανάξει, νεκρούς σηκώνει. (Ο πετεινός)

30. Είσεν έναν πραμματάτσιν
τσαι παντού έμπαινεν·
αν ηξέρεις έντα’ναι. (Το όνομα)