Γεννήθηκα στη Ρόδο το μεσημέρι μιας Κυριακής του Σεπτέμβρη. Οι γονείς μου, ο Ηρακλής και η Γεωργία, συναντήθηκαν σε αυτόν τον τόπο, τον αγάπησαν και τον επέλεξαν, για να δημιουργήσουν την οικογένειά τους. Με τον μικρότερο αδελφό μου, τον Παναγιώτη, είχαμε την τύχη να έχουμε δίπλα μας την αγαπημένη μας γιαγιά, σημείο αναφοράς στη ζωή και των δυο μας.

Στα χρόνια τα σχολικά, τα απογεύματά μου πλούτιζαν μαθήματα πιάνου, αγγλικών και γερμανικών, ενίοτε χορωδιακά τραγούδια και προπονήσεις σε γήπεδα, ενώ τα κυριακάτικα μεσημέρια γέμιζαν οικογενειακά συναπαντήματα και τραπέζια.

Η αγάπη μου για τα φιλολογικά μαθήματα με οδήγησε στο τμήμα Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής τού Πανεπιστημίου Κρήτης. Η διδασκαλία σε σχολεία του Ρεθύμνου, στο πλαίσιο της διδακτικής μου άσκησης, ενίσχυσε την απόφασή μου να ασχοληθώ με τον χώρο της εκπαίδευσης.

Το 2003 σηματοδοτεί και επίσημα την αρχή τής επαγγελματικής μου πορείας, μιας και ξεκίνησα να εργάζομαι σε φροντιστήριο Μέσης Εκπαίδευσης στη Ρόδο. Μετά από έξι χρόνια εξαιρετικής συνεργασίας και σημαντικής διδακτικής εμπειρίας, ένα πρωινό του Ιούλη του 2009, περνώ ξανά, ως εκπαιδευτικός πια, πύλη σχολική, την πύλη των Εκπαιδευτηρίων «ΡΟΔΙΩΝ ΠΑΙΔΕΙΑ». Στέκομαι και πάλι τυχερή, γιατί συναντώ πολύτιμους συνεργάτες. Στις σχολικές τάξεις μοιράζομαι με τις μαθήτριες και τους μαθητές μου την αγάπη για τη γλώσσα και τη λογοτεχνία. Μαζί συνειδητοποιούμε τη δύναμη του κριτικού λόγου και της δημιουργικής σκέψης, της προσπάθειας και της συνεργασίας, της αλληλεγγύης και του εθελοντισμού.

Μοιραζόμαστε αναμνήσεις από δράσεις και εκδρομές, τον αγώνα και την αγωνία για τις Πανελλαδικές Εξετάσεις, χαμόγελα και αγκαλιές από βραδιές αποφοίτησης.

Παρακολουθώ συστηματικά σεμινάρια και επιμορφώσεις που αφορούν, μεταξύ άλλων, τη διδασκαλία και την αξιολόγηση του μαθήματος της Νεοελληνικής Γλώσσας και Λογοτεχνίας, την ειδική αγωγή, τη χρήση των νέων τεχνολογιών στην εκπαίδευση, την εκπαίδευση ενηλίκων. Συμμετείχα στη δράση «Συγκρότηση και λειτουργία Κοινοτήτων Μάθησης» του Ε.ΔΙΑ.Μ.ΜΕ. του Πανεπιστημίου Κρήτης, που αφορούσε αδελφοποιήσεις σχολείων της διασποράς με σχολεία της Ελλάδας για την καλλιέργεια της ελληνικής γλώσσας και τη διάδοση του ελληνικού πολιτισμού. Ταξίδεψα στην Αδελαΐδα της Αυστραλίας ως μία από τις συντονίστριες της ομάδας που εκπροσώπησε το σχολείο μας στην Παγκόσμια Διάσκεψη Νέων, με θέμα «Enriching Humanity through Innovation and Entrepreneurship».

Το 2023 με βρίσκει πάλι σε φοιτητικά έδρανα, για να παρακολουθήσω το μεταπτυχιακό πρόγραμμα «Ανάλυση και Διδασκαλία Πρώτης και Δεύτερης/Ξένης Γλώσσας».

Απολαμβάνω τη λογοτεχνία και τη μουσική, την καλή παρέα και το καλό φαγητό, την Τήνο και την Κρήτη. Πορεύομαι χρόνια πολλά με φίλους καλούς που μοιραζόμαστε λόγια, λύπες, χαρές.

Όλα αυτά τα χρόνια δίπλα μου ο Γιώργος, συνοδοιπόρος και στήριγμα στέρεο.

Γεννήθηκα παραμονές μιας Πρωτομαγιάς από τον Μιχάλη και την Ειρήνη, μερικά χρόνια νωρίτερα από τον αδελφό μου Γιώργο. Τα πρώτα λόγια μου, τραγούδησα μέσα σε αλισφακιές και μέντες και τα πρώτα βήματά μου χόρεψα πάνω σε λιθόστρωτες στράτες και ασβεστωμένες αυλές.

Έμαθα τα γράμματα από σπουδαίους δασκάλους σε σχολεία τής Ρόδου. Φωτογραφίες σε λευκώματα μαρτυρούν ρόλους σε θεατρικές σκηνές και συμμετοχές σε πολιτιστικές δράσεις, κουρδίσματα σε βιολί και πιάνο, μετάλλια σε αγώνες αντοχής και κολύμβησης, σκακιστικές παρτίδες και εικαστικές χειροτεχνίες, εορτασμούς ηθών και εθίμων. Ολοκλήρωσα τις σπουδές με μεγάλους ακαδημαϊκούς στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης στο Τμήμα Φιλολογίας τής Φιλοσοφικής Σχολής.

Από τότε, μεγαλώνω στα Εκπαιδευτήρια «ΡΟΔΙΩΝ ΠΑΙΔΕΙΑ», στα οποία βρέθηκα από τα πρώτα έτη λειτουργίας τους, και πορεύομαι με τους εκλεκτούς συνεργάτες μου, τις αγαπημένες μαθήτριές μου και τους αγαπημένους μαθητές μου. Χαρτιά σε συρτάρια βεβαιώνουν παρακολουθήσεις σε συνέδρια και επιμορφώσεις, σεμινάρια και ημερίδες.

Μιλάω λιγότερο καλά και καταλαβαίνω περισσότερο καλά συμιακά, μασσαρενά, αγγλικά και γαλλικά. Χειρίζομαι οικιακές συσκευές, χαρταετούς και ηλεκτρονικούς υπολογιστές.

Οδηγούμαι από ανθρώπους, θεούς και ποιητές. Συγκινούμαι από φίλους, τόπους και χρόνους. Κουβαλώ τα θαύματα της πλάσης και τα χρώματα της ζωής, όπως τα κοινώνησα από τις γιαγιάδες μου και τους παππούδες μου.

Συντροφεύομαι από τον Πάνο και αποκαλούμαι «μαμά» από τον Σάββα και τη Θεανώ.